Aaneengebouwde woning
Laatst bijgewerkt: 05-05-2025
Definitie
Een aaneengebouwde woning is een woning die deel uitmaakt van een blok van minimaal twee of meer als woning aan elkaar gebouwde woningen en een of meerdere gemeenschappelijke scheidingsmuren deelt.
Omschrijving
Aaneengebouwde woningen zijn een type eengezinswoning dat fysiek is verbonden met andere woningen. Dit woningtype omvat onder andere twee-onder-een-kap woningen (blok van twee woningen) en rijtjeshuizen (blok van meer dan twee woningen). Aaneengebouwde woningen worden beschouwd als eengezinswoningen, dit in tegenstelling tot meergezinswoningen zoals appartementen. De constructie van deze woningen kan variëren, met funderingen van gewapend beton en muren van baksteen of beton.
Toepassing en kenmerken
Rijtjeshuizen, een veelvoorkomend type aaneengebouwde woning, maken deel uit van een rij van ten minste drie aaneengesloten woningen. Bij een rijtjeshuis wordt elke woning in de Basisregistratie Adressen en Gebouwen (BAG) als een apart pand gezien. De bouwkenmerken van aaneengebouwde woningen, zoals de fundering en gevels, zijn belangrijk voor de stabiliteit, duurzaamheid en isolatie van het gebouw. Bij het isoleren van monumentale aaneengebouwde woningen is het belangrijk rekening te houden met het historische karakter en de architectonische waarde, en in veel gevallen is hiervoor een vergunning nodig.
Vergelijkbare termen
Rijtjeshuis
Gebruikte bronnen: